Tekst achterflap

Het is zomer in Constantinopel. Het jaar: 1061. Sven ligt, oud en ziek, in bed. Hij kijkt terug op zijn moeizame bestaan en eigenlijk wil hij nog maar één ding: sterven. Zijn nicht Runa verzorgt hem en ook zij heeft een doel: Sven moet blijven leven. Om de dagen te vullen, vertelt hij haar over wat hij allemaal heeft meegemaakt als geheimschrijver aan het hof van de keizer. Runa luistert, soms geduldig, soms spottend. De spot verandert in verwondering als ze hoort over zijn gevoelens voor de barbaarse prins Harald Sigurdsson. Niets in Svens geschiedenis is wat het lijkt. Het beeld dat Runa van hem heeft verandert dramatisch terwijl hij verder vertelt. De verhalen ontvouwen zich en de vraag dringt zich op: sturen mensen hun eigen leven? Wie of wat bepaalt ons lot? Zijn we zelf verantwoordelijk voor wat we doen en laten, of is het de hemel? De heidense Nornen van Harald misschien? Vanuit zijn ziekbed denkt Sven na over de keuzes die hij maakte, de beloften die hij deed, en de on zichtbare krachten die zijn pad en dat van Runa bepaalden. “In fonkelende en beeldenrijke zinnen schrijft Paul Christiaan Smis over een fascinerende strijd met het onwrikbare noodlot.” - Robert Haasnoot Over eerder werk van Paul Christiaan Smis: “Smis is een echte verteller die de kunst verstaat in een paar bladzijden de spanning op te voeren tot het kookpunt” – Geschiedenis.nl “Smis tovert regelmatig prachtige zinnen uit zijn pen, die je aan het denken zetten en bij blijven.” – Hebban “Smis heeft een hele mooie schrijfstijl waardoor je als lezer wordt meegenomen in een kleurrijk tafereel, waar menselijke gevoelens heel levendig worden beschreven.” – Hebban

Biografie

In zijn verhalen legt Paul Christiaan Smis de worsteling van de menselijke geest bloot. Na tientallen vertellingen over de middeleeuwen, richt hij zich in 'De geheimschrijver' op het fascinerende Constantinopel van de elfde eeuw.

Details