Korte beschrijving/Annotatie

Een prachtig literair debuut over de ontregelende ervaring van verlies en de weg terugvinden naar het leven

Tekst achterflap

Babets moeder overleed toen zij net twintig was. Reacties van de mensen om haar heen begonnen nog ferm: ‘Je zult er recht doorheen moeten!’ Enkele maanden later: ‘Heb je het al een plekje gegeven?’ En na een tijdje: ‘Je moet het gewoon loslaten.’ Maar er bleek niets te zijn om recht doorheen te gaan of een plek te geven. En ‘loslaten’ was het meest onuitvoerbare advies ooit. Ze kwam erachter dat de taal die we gebruiken omtrent rouw en verlies haar niet verder hielp. Maar hoe geef je dan wel woorden aan zo’n overdonderende ervaring? Babet te Winkel beschrijft de eerste periode zonder opsmuk, maar met een gouden pen en vol psychologisch inzicht. In Zien in het donker heeft ze het boek geschreven dat zij zelf had willen lezen nadat haar moeder was overleden.

Biografie

Babet te Winkel (1991) is humanistica en lichaamsgericht begeleider bij rouw. Ze is oprichter van het rouwplatform Verlieskunst (@verlieskunst), dat zich specialiseert in nieuwe taal, beelden en rituelen om ruimte te maken voor rouw.

Details