Tekst achterflap

‘Ik heb geen herinneringen aan mijn kinderjaren,’ schrijft Georges Perec in W of de jeugdherinnering. Toch onderneemt hij vervolgens een poging om aan de hand van ‘vergeelde foto’s, schaarse getuigenissen en futiele documenten’ datgene op te roepen wat hij al te lang het onherroepelijke had genoemd: ‘[D]at wat was, wat ophield, wat afgesloten werd; wat ongetwijfeld was om nu niet meer te zijn, maar wat ook was opdat ik nog zou zijn.’ In twee parallel aan elkaar lopende verhalen (het ene fictief, het andere autobiografisch) slaagt Perec erin de jeugd van een Joodse wees in Vichy-Frankrijk te verbeelden. Zijn jeugd.

Biografie

Van de jong gestorven Georges Perec (1936-1982) verschenen voortreffelijke vertalingen van de hand van Edu Borger, o.a. Het leven een gebruiksaanwijzing en De dingen. Georges Perec geldt als een van de meest ingenieuze moderne Franse schrijvers. Hij legde zich bij het schrijven vaak bewust formele restricties op. In De dingen bijvoorbeeld wordt geen dialoog gebruikt, wat aan het verhaal een fascinerende, zuiver epische transparantie geeft. Hij liet zich erop voorstaan dat hij nooit twee eendere boeken had geschreven. Toch draagt elk van zijn boeken het onloochenbare stempel van zijn scheppend vernuft.

Details